แมนยู: ผีกำลังเจอมรสุมลูกใหญ่

ครั้งสุดท้ายที่ทีมโลโก้อสูรเสียประตูให้คู่แข่งสามลูกหรือมากกว่านั้นติดต่อกัน 3 เกม ก็ต้องย้อนไกลในฤดูหนาวปี 1978 โดยหนนั้นโดน โบลตัน ยิง 3-0, ย่อยยับให้ ลิเวอร์พูล อีก 3-0 ตามด้วยแพ้คารังให้ เวสต์บรอมวิช อัลเบี้ยน 3-5

ใช่ นี่คือการออกสตาร์ทซีซั่นที่ต่ำกว่าที่หลายคนคาดหวังไว้

ใช่อีก นี่ก็ยังเป็นการเริ่มต้นปีที่สองภายใต้ เอริค เทน ฮาก ที่ทำให้นึกถึงโค้ชคนก่อนหน้ากับภาพที่บางคนอยากลืม แต่ก็ยังจดจำ

ค่ำคืนยุโรปที่ อัลลิอานซ์ อารีน่า ด้วยสกอร์ที่ดูใกล้เคียง 4-3 ทว่าวิเคราะห์ตลอด 90 นาทีแล้ว ก็ต้องพูดว่ามันมีความห่างกันพอสมควรระหว่างสองยักษ์ของทวีป ดังนั้นถึง โอนาน่า ต้องรับผิดกับประตูแรกก็เถอะ ปัญหาแท้จริงของ แมนฯ ยูไนเต็ด มีเยอะกว่านั้น

ฤดูกาลนี้ พวกเขามีคลีนชีตแค่เกมเดียว ก็เกมที่เต็มไปด้วยข้อกังขาวันเปิดสนามที่บดชนะ วูล์ฟแฮมป์ตัน 1-0 โดยแน่นอน มันควรจบที่เสมอกันด้วยถ้าไม่ได้ประโยชน์จาก VAR

การที่มีตัวบาดเจ็บระนาว

การที่ในห้องแต่งตัวมีรอยร้าวเกิดขึ้นระหว่างเจ้านายกับลูกน้อง

การที่ทีมต้องเจอกับปัญหานอกสนามของผู้เล่นอีกบางคน

และสำคัญที่สุดการที่สโมสร ยังคงตกอยู่ภายใต้ตระกูลเกลเซอร์ต่อไป เรื่องการขายทีมคงคารังคาซังโดยก็ไม่รู้ด้วยว่าจะจบเมื่อไหร่และตรงไหน

น่าเห็นใจ เทน ฮาก อยู่แล้ว อีกนั่นแหละ บรรทัดสุดท้ายในโลกของฟุตบอลก็เขียนไว้เสมอว่า คนที่ต้องรับผิดก็เป็นตัวโค้ช

แมนฯ ยูไนเต็ด มีสถิติเกมเยือนแย่มาก แพ้ไปถึง 18 จาก 35 เกมทุกถ้วย ในช่วงเดียวกันก็มีแค่ เวสต์แฮม เท่านั้นที่มีผลงานย่ำแย่กว่า

นี่เป็นเรื่องที่สะท้อนทีมอสูรในยุค เทน ฮาก หากอยากก้าวไปไกลลุ้นแชมป์ ก็ต้องปรับปรุงฟอร์มนอกบ้านให้ได้

อย่างหนึ่งคลื่นมรสุมที่กำลังถาโถมเข้าใส่ ก็ยังมาจากการเสริมทัพที่ไม่ตรงจุดนัก ทีมที่ต้องการต่อยอดก้าวไปข้างหน้าจึงสะดุดลง ราวกับว่าทีมไม่ได้มีการปรับปรุงใดๆ เลย เกมที่ยังไม่มีทรง เกมที่ยังอาศัยความสามารถเฉพาะตัวเป็นหลักกับเกมรับที่เสียประตูง่ายไป

นี่แค่กันยายนเท่านั้น อากาศหนาวยังไม่ได้มาเยือนด้วยซ้ำ

ว่ากันว่าเราจะวัดฝีมือของโค้ชคนใดก็ตามตอนที่กำลังเจอปัญหานี่แหละ ไม่ใช่ตอนที่กำลังดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์

เทน ฮาก ต้องแสดงอะไรบางอย่างออกมาว่าเขาคือคนที่เหมาะสมในการปกครองอาณาจักรสีแดง...

"ไก่ป่า"