มีเด็กเส้น1คน! ทีมท็อปโฟร์เหมาเกือบหมดทีมยอดเยี่ยมพรีเมียร์ลีก

...ว่าแล้ว ขอเลือก 11 ผู้เล่นที่ยอดเยี่ยมที่สุดในแต่ละตำแหน่งตามสายตาที่ทั้งสั้นและยาวของคอลัมนิสต์ผู้มีอาการทางจิตเล็กน้อยอย่างผม

แน่นอนว่ามันย่อมไม่มีทางตรงกับความคิดของท่านทั้งหมด แถมอาจแตกต่างจากทีมยอดเยี่ยมของกูรูลูกหนังนามอุโฆษบันลือท่านอื่น ด้วยมุมมองที่ไม่เหมือนกัน

อนึ่ง ผมขอจัดทีมในสูตร 4-3-3 ตามสมัยนิยมของสโมสรส่วนใหญ่ในพรีเมียร์ลีก ด้วยผู้เล่นในตำแหน่งนั้นจริงๆ ที่นักเตะคนนั้นๆ ลงเล่นเป็นประจำ โดยไม่สลับตำแหน่ง เพราะอาการรักพี่เสียดายน้อง 

แม้นจะต้องทำให้ดาวเตะบางคนที่ผมมองว่าโชว์ฟอร์มได้ไฉไลจะต้องถูกตัดออกไปก็ตาม

ตัวอย่างเช่น แฮร์รี่ เคน ที่หากจัดทีมในระบบ 4-4-2 ย่อมติดอย่างแน่นอน

ผู้รักษาประตู: อารอน แรมส์เดล

ผมไม่เลือก ดาบิด เด เคอา ที่ได้รางวัลถุงมือทองคำจากการรักษา "คลีนชีต" ได้มากที่สุด แถมยังโชว์เซฟมหัศจรรย์หลายครั้ง เนื่องเพราะในขณะเดียวกัน นายทวารผู้นี้ก็แสดงความผิดพลาดออกมาแบบไม่มีเหตุผล และไม่ต้องการความเข้าใจใดๆ ทั้งสิ้น

มิเท่านั้นยังถูกกะซวกถึง 7 ดอก และ 6 ดอก ในศึกแดงเดือด และแมนเชสเตอร์ ดาร์บี้

นิค โพ้พ เป็นนายทวารอีกคนที่โชว์ฟอร์มสม่ำเสมอ คงเส้นคงวา แต่นายประตูที่โดดเด่นที่สุดตามสายตาผมในซีซั่นนี้คือนายประตูของทีมปืนโต

แบ็คขวา: คีแรน ทริปเปียร์

กัปตันทีมของ นิวคาสเซิ่ล ผู้นี้น่าจะได้รับคะแนนนิยมแบบเป็นเอกฉันท์จากการเล่นที่ครบเครื่องทั้งเกมรับและเกมรุก

เฉพาะอย่างยิ่งการเปิดบอลอันแม่นยำ ไม่ว่าจะเป็นการเติมขึ้นมาครอสส์บอลจากริมเส้น หรือการเล่นลูกตั้งเตะทุกประเภทจนช่วยให้ทีมสาลิกาดงทำลายตาข่ายคู่แข่ง

เซ็นเตอร์ฮาล์ฟ: รูเบน ดิอาส

จริงๆ แมนฯ ซิตี้ ไม่ค่อยได้เล่นเกมรับสักเท่าไหร่หรอก เพราะครองบอลเหนือกว่าคู่แข่งระดับ 70-30

แต่ปราการหลังตัวกลางผู้นี้ยังทำให้เกมรับของทีมตัวเองเหนียวแน่นมากยิ่งขึ้นไปอีกด้วยการอ่านเกมฉลาดพลางมากด้วยชั้นเชิงจนมักตัดไฟได้ตั้งแต่ต้นลม แถมไม่เคยแสดงผิดพลาดออกมาแบบน่าเกลียด

เซ็นเตอร์ฮาล์ฟ: ลิซานโดร มาร์ติเนซ

สารภาพตามตรงว่าปราการหลังรุ่นจิ๋วเจ้าของสมญา "เดอะ บุตเชอร์" ไม่ได้โชว์ฟอร์มเหนือไปกว่าผู้เล่นในตำแหน่งเดียวกันของทีมอื่นอย่าง วิลเลี่ยม ซาลีบา, สเวน บ๊อตมัน หรือ ฟาเบียง ชาร์

ผมเลือกเขา เพราะเขาเป็นผู้เล่นปีศาจแดง ถุยยยยย !!!

ไม่ใช่แบบนั้น...ผมเลือกเขา เพราะเข้ามาช่วยให้เกมรับของ แมนฯ ยูไนเต็ด แข็งแกร่งขึ้น แถมเสียประตูยากมากกว่าเดิมแบบทันตาเห็นต่างหาก

"ลิชา" เข้าบอลหนักแน่นและเด็ดขาด บวกเป็นบวกแบบ "กูไม่กลัวมึง" อีกทั้งยังออกบอลได้เฉียบคม

แบ็คซ้าย: โอเล็กซานเดอร์ ซินเชนโก้

นอกจากฟอร์มการเล่นคงเส้นคงวา สามารถบาล๊านซ์เกมรับและเกมรุกให้กลมกลืนกันได้เหนือกว่าผู้เล่นในตำแหน่งเดียวกันคนอื่นๆ 

เขายังขยับเข้ามาสวมบทมิดฟิลด์ตัวกลางได้อีกด้วย

มิดฟิลด์ตัวรับ: โรดรี้

ตอนแรกก็อยากจะมอบตำแหน่งนี้ให้ กาเซมิโร่ อยู่หรอก เพียงแต่ใจไม่ด้านพอ เพราะ โรดรี้ จัดเป็นมิดฟิลด์ตัวรับสมัยใหม่ที่ไม่ได้บดบี้ทำลายเกมคู่แข่งอย่างเดียว

เขาคือตัวพักบอลตรงกลาง เชื่อมเกมระหว่างแนวรับกับแนวรุกพลางคุมจังหวะแจกจ่ายด้วยความแน่นอนจนเพื่อนร่วมทีมสามารถสำแดงเดชได้แบบเต็มพิกัด

มิดฟิลด์ตัวรุก: เควิน เดอ บรอยน์

คงไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรให้ยืดยาว เพราะเขาคือ "เพลย์เมคเกอร์" ในความหมายของ "เพลย์เมคเกอร์" ที่เปี่ยมด้วยประสิทธิภาพ และทรงพลังอย่างแรง !!!

มิดฟิลด์ตัวรุก: มาร์ติน โอเดการ์ด

ดาวเตะสายจอมทัพวัย 24 กะรัตผู้นี้เล่นฟุตบอลสวยงามดีนะครับ ขณะเดียวกันมีความดุดันอยู่ในตัว 

ที่สำคัญคือ...ไม่น่ารำคาญ 5555

ยิงประตูก็หนักหน่วง และหวังผลได้มากกว่า

หน้าขวา: โม ซาล่าห์

เดิมทีตำแหน่งนี้ ผมยกให้ บูกาโย่ ซาก้า ที่ใช้ความคล่องแคล่วและว่องไวปานกามนิตหนุ่มเล่นงานคู่แข่งจนรากแตก แถมทั้งยิงทั้งจ่ายกระจายจนช่วยให้ทีมปืนโตโชว์ฟอร์มทะลักเดือด...เป็นที่หนึ่ง

ก่อนนึกขึ้นได้ว่ายังไม่มีนักเตะจากทีมของพวกพรี่ๆ เขาเลยนี่หว่า 

ชิบหายแล้ว...ผมพูดในใจ

...ว่าแล้วก็นึกขึ้นได้ว่าขนาดฤดูกาลนี้จัดเป็นฤดูกาลที่ไม่ค่อยโสภาสำหรับ โม ซาล่าห์ สักเท่าไหร่ กระนั้นยังอุตส่าห์ยิงประตูได้มากกว่า มาร์คัส แรชฟอร์ด ในฤดูกาลที่โชว์ฟอร์มกระฉูดแรกที่สุด

ขอโทษแฟนบอลของ อาร์เซน่อล มา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ

หน้าซ้าย: มาร์คัส แรชฟอร์ด

"เด็กเส้น" ของผมเองครับ 5555 แต่ไม่ใช่ "เด็กเส้น" ที่คุณภาพบัดซบนะฮะ

พิสูจน์ได้ด้วยการเล่นที่ฉลาดมากขึ้น จังหวะนรกลดน้อยลงไปกว่าเดิม และใช้ทักษะกับความเร็วของตัวเองให้เป็นประโยชน์มากขึ้น

เหนือสิ่งอื่นใดคือการกระหน่ำไป 16 ประตูในพรีเมียร์ลีก ถือเป็นฟอร์มการเล่นอันเปล่งปลั่งมากที่สุดนับตั้งแต่สวมเครื่องแบบปีศาจแดง

หน้าเป้า: เออร์ลิ่ง ฮาลันด์

สั้นๆ ง่ายๆ เลยนะครับ

เครื่องจักรถล่มประตูตีนพินาศสิ้นหยุดไม่อยู่ !!!

บอ.บู๋